"Mijn stem gevonden"

"Deze wereldvreemde jongen, met een hoofd vol ideeën en idealen, maar ook zoveel onwetendheid, zou in deze twee jaar zijn stem vinden."

Toen ze me in 2017, tijdens het beruchte telefoontje, de vraag stelden “Zit je op een stoel?” en ze me vertelden dat ik naar Changshu in China zou gaan, dat had ik na de hele selectie nooit gedacht. “Ik zie wel waar het schip strandt”, was mijn nuchtere instelling tijdens mijn aanmelding. Toch zou ik als boerenzoon, uit een Twents dorpje waar nog geen duizend mensen wonen, naar een miljoenenstad gaan voor twee jaar. Dat terwijl ik eigenlijk niets van de school en het land af wist.

Deze wereldvreemde jongen, met een hoofd vol ideeën en idealen, vooral over natuur en klimaat, maar ook zoveel onwetendheid, zou in deze twee jaar zijn stem vinden. Door allerlei grote dingen te doen, zoals projectweek, Theory of Knowledge en culturele activiteiten. Toch zijn het vooral de kleine dingen waardoor ik nu anders naar het leven kijk. De urenlange discussies in de kantine over problemen als migratie en discriminatie, maar ook hoe WO-III tot stand komt en wat te doen als hij nu uitbreekt. Het kerstconcert presenteren en daarmee uit mijn comfort-zone stappen. De keren dat ik door mijn interesse voor sport, me met zoveel verschillende mensen heb verbonden. Op deze manieren heb ik langzamerhand meer en meer mezelf gevonden en kan ik mezelf en mijn ideeën in bredere context plaatsen, dus niet alleen meer binnen het vertrouwde Twente.

Nu studeer ik Human Geography and Planning in Groningen waar het bijvoorbeeld gaat over urbanisatie en de globaliserende wereld. Omdat ik dit fenomeen zelf heb ervaren in mijn tijd op het UWC en zoveel overeenkomsten en verschillen van het effect op mijn klasgenoten heb gezien, vind ik dit super interessant. Ik merk wel dat het lastig is om mijn UWC ervaring ook in de wereld te gebruiken nu, maar mijn nog altijd nuchtere verstand, vertelt mij dat dit zeker goed komt.