Felice de Reuver is 16 jaar en zat tot afgelopen schooljaar in 4 vwo op het Northgo College. Haar vijfde en zesde jaar van het vwo zal ze gaan afronden in Tanzania. Hoe heeft ze dit geregeld? en wat gaat ze allemaal doen in het Afrikaanse land? Youngpwr spreekt Felice over haar avontuur.

Wat ga je doen?

“Ik ga op 17 juli twee jaar naar Tanzania om te studeren. De school waar ik naartoe ga heet UWC (United World College), deze school is na de Tweede Wereldoorlog opgezet om studenten met verschillende nationaliteiten bij elkaar te brengen. De eerste school is opgezet in Wales, dit is nu uitgebreid tot achttien scholen over de hele wereld. Omdat UWC een non-profitorganisatie is kan iedereen zich aanmelden. Je moet wel door een hele aanmeldingsprocedure heen, na dit traject word je aangenomen en word je geplaatst op één van de UWC scholen waar je de middelbare school afmaakt.”

Hoe werkt de aanmeldingsprocedure?

“De inschrijfprocedure duurt ongeveer een half jaar. Je kunt je eerst online aanmelden, dan moet je veel vragen beantwoorden, essays schrijven en je voorkeur invullen naar welke UWC school je het liefst wil. Daarnaast moet je voor de havo voldoen aan een gemiddeld cijfer van 7 en voor vwo moet je een 6.5 staan. Na de online opdrachten ga je naar de interview dagen. Je doet dan allemaal activiteiten met medekandidaten en je hebt een interview met verschillende mensen van de organisatie. Ook moesten we een idee pitchen, hoe wij de wereld willen verbeteren, dat is ook een van de speerpunten van UWC. Het is voor hen belangrijk dat je beseft hoe je de wereld kunt veranderen en wat daarvoor belangrijk is. Tijdens het interview werd vooral gelet op veerkracht en motivatie, elke vraag kan dan gesteld worden dus dat is onwijs spannend. Daarna krijg je te horen óf je op reis mag en naar welke school je gaat.”

Kan iedereen zich hiervoor inschrijven?

“Eén van de andere speerpunten van UWC is dat iedereen een gelijke kans heeft. Dit komt bijvoorbeeld naar voren in het aanmeldingsproces waarin alles in het Nederlands is, want Engels kun je altijd op de locatie zelf nog leren. De essays die je moet schrijven zijn wel in het Engels maar daar krijg je langer de tijd voor om in te leveren. Het ideaal van gelijke kansen komt ook terug in het financiële plaatje. Er wordt door de organisatie gekeken wat je kunt betalen en wat betaald moet worden. Er wordt bij dit soort uitwisselingen altijd gedacht dat je er veel geld voor moet betalen, maar dat zit bij UWC wel anders.”

Hoe zit het met schoolvakken en je eindexamen?

“De school van UWC is gebaseerd op de 5e en 6e van het vwo. Er zijn zes categorieën als het gaat om schoolvakken: eerste taal, tweede taal, humaniteit vak, science vak, wiskundig vak en een art vak. Je mag daarbij ook een art vak inwisselen voor een vak uit een andere categorie. Drie van de zes vakken moet je op hoger niveau halen, je moet dus ook al bedenken welke kant je na het UWC- avontuur op wilt. Over twee jaar doe ik in het engels examen in Tanzania, dan heb ik een IB- diploma, ook wel een internationaal baccalaureate, dat staat gelijk aan een vwo- diploma.”

Waarom ga je dit avontuur aan?

“Mijn moeder heeft UWC bij mij geïntroduceerd, zij zat vroeger op zo’n zelfde school in Singapore. Ik ben geboren in Engeland en heb daar een hele tijd gewoond, waardoor ik altijd al iets internationaals heb willen doen, de wereld wil ontdekken en ik vind het heel leuk om nieuwe vrienden te maken, daar heb ik vooral veel zin in! Daarnaast vind ik het belangrijk de wereld te helpen verbeteren, dit bij elkaar past perfect bij de waarden van UWC.”

Wat ga je allemaal op de school zelf doen?

“Naast dat we op de campus naar school gaan en slapen moeten we in twee jaar tijd 200 uur aan vrijwilligerswerk vervullen. De uren aan vrijwilligerswerk behaal je door deel te nemen aan cass- activities. Dan bied je bijvoorbeeld ondersteuning in een ziekenhuis, dierenasiel of een andere maatschappelijke organisatie, maar je kunt ook je eigen project opzetten. Zoals een paar meiden dit jaar: zij hebben voorlichtingslessen over voorbehoedsmiddelen opgezet voor vrouwen in Tanzania. Op de UWC in Tanzania heb je ook OP-trips, dat zijn speciale activiteiten dan kun je gaan duiken of bergbeklimmen.”

Waarom wilde je zo graag naar Tanzania?

“Tanzania stond eigenlijk op mijn derde plek, maar je kunt niet zelf bepalen waar je naartoe gaat, de organisatie baseerd dat op wie je bent en waar je het best past. Daar moet je UWC ook echt in vertrouwen, zij maken de juiste keuze voor jou. Gelukkig woont mijn tante ook voor de helft van het jaar in Zuid- Afrika, het continent is dus niet helemaal nieuw voor mij. Op mijn eerste plek stond dan ook Zuid- Afrika en mijn tweede plek was Italië. Ik ben uiteindelijk wel blij dat het Tanzania is geworden.”

Waar heb je het meest zin in?

“Ik heb het meest zin om de mensen waarmee ik nu nog aan het appen ben, in het echt te ontmoeten! Het is een grote familie, omdat je verder geen andere familie hebt daar. Je doet echt alles samen, dus dat wordt heel gezellig. Ik heb ook veel zin in het vrijwilligerswerk dat ik ga doen, ik wil namelijk heel graag in het ziekenhuis gaan werken. Later wil ik ook geneeskunde of mariene biologie studeren, dat past goed bij het werk in het ziekenhuis.”

Je hebt dus veel zin om vrijwilligerswerk te gaan doen, doe je dat hier in Nederland ook?

“Ik heb al veel werk gedaan als vrijwilliger. In 2019 ben ik drie weken naar India geweest op een vrijwilligerskamp, daar heb ik met een groep Canadezen een wc gebouwd naast een school. Zij zijn nog steeds goede vrienden van mij ook al woon ik als enige heel ver weg. Ik heb in Lisse een buddy systeem opgezet op een vluchtelingenschool. Ik lees iedere vrijdag met kinderen uit de klas, ik heb dat eerst getest met een vriendin, om te kijken of het goed werkt. Nu hebben we weer allemaal ‘buddy’s’ opgeroepen om te komen voorlezen in de klas en dit gaat heel goed. Ik doe dit werk omdat het goed voelt om iets te doen voor anderen die het minder hebben dan ik. Bijvoorbeeld bij vluchtelingen, deze mensen hebben vaak moeite met de Nederlandse taal en worden daarom soms opzij geschoven of niet geaccepteerd. Dus dacht ik bij mezelf: Hoe leuk zou het zijn als Nederlandse kinderen hun helpen met het leren van de taal.

Wat hoop je daar te leren?

“Ik heb natuurlijk al mijn vakken, dat is het academische deel dat ik wil leren. Maar wat je vooral gaat leren is hoe je met verschillende mindsets omgaat. Ik denk op een bepaalde manier, maar al die andere mensen uit alle uithoeken van de wereld, denken weer op totaal een andere manier. Het is heel bijzonder om te zien dat er ook andere vormen zijn om te kijken naar de wereld.”

Waarom moeten mensen een kijkje nemen op de site van UWC?

“Het is nu al zo’n gave ervaring, ik ben nog niet eens in Tanzania geweest maar de weg ernaartoe, het aanmeldingsproces en het interview is al een hele leerzame onderneming op zich. Je bent dan al veel met andere mensen bezig en je leert er heel veel van. Je gaat natuurlijk ook naar een ander land, waar je allemaal nieuwe dingen gaat doen en herinneringen en vrienden maakt die je je hele leven bij je draagt. Het zal vast wel een keer moeilijk worden omdat je je ouders mist of het een keer niet mee zit, maar uiteindelijk is dat het allemaal waard en heb je de ervaring van je leven!”

Op de hoogte blijven van Felice haar avontuur?

Check onze Insta-account voor updates uit Tanzania!

^{Bron: YoungPWR}